Translate

Monday, November 1, 2021

کودکان کار

 دراین نوشته قصد دارم  نقض حقوق کودکان توسط والدین و نزدیکان را مورد بررسی قرار دهم قبل از آن لازم میدانم توضیحاتی در مورد کودکان کار در جغرافیای ایران ارایه دهم.

 

همانطور که میدانیم به دلیل رشد روزافزون فقر و نا بسامانی های اقتصادی و نبود سازمان های دولتی برای رسیدگی به اوضاع فاجعه آمیزکودکان کار اعم ازکودکان فروشنده دوره گرد  کودکان کارگر تکدی کودکان کودکان زباله گرد کودکان فروشنده مواد مخدر و کودکانی که در قبال دریافت پول (توسط شخصی دیگر ) وادار رابطه جنسی میشوند دیدن کودکانی با لباس های پاره و و اندامی لاغر و چهره های غبارآلود برای اکثر مردم ایران صحنه های تکراری شده است اکثر این کودکان فاقد اوراق هویت میباشند واگردارای والدینی هستند  محصول اعتیاد و بزه کاری میباشند که کودکان خود را رها کرده یا وادار به کسب درآمد به روش های ذکر شده میکنند یا آنها را به مبالغی به باندهای تجارت کودک میفروشند. این نمایی از زندگی دردناک صدها هزار کودک در جغرافیای ایران میباشند . اکثر این کودکان فاقد سواد خواندن و نوشتن هستند و برخی دیگر حتی در سنین نوجوانی 15-18 سال قادر به تکلم به صورت محدود هستند و دایره لغات آنها به چندین کلمه محدود میشود و مفاهیم بسیاری از لغات عادی و روزمره مردم  جامعه را نمیفهمند دلیل آن نداشتن سرپرست و زندگی در خیابان است وآنان از ارتباطات کلامی با افراد مناسب محروم بوده اند.

 

بر اساس ماده ۳۲ پیمان حقوق کودک در سازمان ملل متحد که جمهوری اسلامی‌ ایران نیز به آن پیوسته است، حق حمایت از کودکان آزاردیده به رسمیت شناخته شده است- عکس از همشهری آنلاین 

آنچه در بالا بیان شد نقض حقوق کودکان و سواستفاده از آنان به دلایل فقر و اوضاع نابسمان کشور و عدم تعهد حاکمیت در رسیدگی به خانواده ها و کودکان آسیب دیده میباشد . امروزه ما با نوع دیگری از پدیده کودکان کار مواجه هستیم که کودکان توسط خانواده ها و والدین و نزدیکان که به طبقه متوسط و بالاتر تعلق دارند مورد سو استفاده قرار میگرند انتشار تصاویر کودکان توسط والدین در فضای مجازی به قصد جمع کردن لایک و فالور و  تبلیغ کالا و کسب درآمد از مصادیق فاحش نقض حقوق کودکان میباشد. والدین باید بدانند استفاده از تصاویر کودکان به قصد کسب درآمد وحتی به مقاصد غیر اقتصادی و صرفا جهت شهرت جرم انگاری شده است طبق ماده 16 کنواسیون حقوق کودکان هیچ کس نمیتواند بدون اجازه در حریم خصوصی کودکان دخالت کند و این اجازه زمانی به وجود می آید که کودک به  سن آگاهی و قانونی رسیده باشد.وظیفه کنشگران اجتماعی و صاحبان قلم در عرصه رسانه ها میباشد که به آگاه سازی والدین بپردازند و آنها را از خطراتی که کودکانشان را در آینده تهدید میکند آگاه سازند .والدین باید بدانند کودکان آنها در صورت عادت و اعتیاد به حضور در فضای مجازی دچار رفتارهای کنترل نشده کیش شخصیت خود شیفتگی و بحران های شخصیتی خواهند شد و سالهای پر ارزش آموزش و کودکی کردن را به هیچ از دست خواهند داد

 

 


No comments:

Post a Comment